"20 Il Əvvəl Atan Da Məni Bax Beləcə Ağlatmışdı"

Kenul2012 · July 4, 2015

1991-ci ilin yayı idi. Atamın işsiz qalmağının düz 3 ili tamam olurdu. O qədər kasıblamışdıq ki, qənd baha olduğu üçün evdə çayı İran xurması ilə içirdik — həm də say hesabı ilə.

Tətil idi. Rayona istəyirdim, nənəm gilə. Amma məni avtobusla göndərməyə belə valideynlərimin pulu yox idi. Gözləyirdilər ki, qohumdan, tanışdan kiminsə yolu Oğuza düşsün, məni də qoşsunlar ona. Yəni gediş pulsuz başa gəlsin.

Sumqayıtda atamın dostu vardı. Niyazi müəllim. Bacısı Oğuzda yaşayırdı. Bir gün atama dedi rayona gedirəm, nə qulluq? Sanki göydəndüşmə oldu. Atam məni də aparmağını xahiş etdi. Təbii, o da canla-başla razılaşdı.

"20 Yanvar" metro stansiyasının yanında zaman vədələşib, görüşüb məni caladılar Niyazı müəllimə. Və beləcə yolçuluğumuz başladı...

İlk dəfə idi görürdüm onu. Qəribə, həm də çox pozitiv insan idi. Ancaq danışıb gülürdü. Sanki tay-tuşmuşuq kimi davranırdı mənə.

Niyazi müəllim bizim çox kasıbladığımızı bilirdi. Üstəgəl, hissiyyatlı adam olduğu üçün həm də onu təxmin edirdi ki, bir kasıb uşağın nisgili, arzusu hansı civarda, çərçivədə ola bilər...

4 saatlıq yol boyunca maşını 4 restoranda saxladı. Birində kabab yedik, birində sup içdik, digərlərində çay. Tox idik. Amma bu adam sanki özünə cəhd gəlmişdi ki, illərdir getmədiyim, ayaq basmadığım restoranları mənim üçün adiləşdirsin. Gözüm nədəsə qalmasın.

Sonra bir dükanda saxladı. Dedi, "ay Elşən, bacım oğluna bir şalvar almaq istəyirəm, eyni boyda olarsız, olar ölçünü sənin üzərində yoxlayaq?" Təbii ki, etiraz etmədim. Yoxladı, maşına çatanda qayıtdı ki, bunu əmi sənə alıb, mübarəkdi...

Utandım. Amma içimdə qərib bir sevinc vardı. O şalvar son 4 ildə mənə alınan tək paltar idi. Üstəlik, 30 manata! Aylardır cibində 1 manatı belə olmayan uşağa alınan bu 30 manatlıq bahalı şalvarın, onun sevincinin nə demək olduğunu dərk etmək, anlamaq üçün isə yalnız və yalnız o uşağın yerində olmaq gərəkdir.

Sonra Qəbələdə bir də dayandıq. Oradan da bir bəhanə ilə, guya kiməsə hədiyyə edirmiş göstərgisi ilə "Palaroid" fotoaparatı aldı. Oğuza çatanda onu da mənə uzatdı ki, sənindir. Şəkillərini çəkib sonra əmiyə göstərərsən...

Əlqərəz, mən Niyazi müəllimi həyatda ilk və son dəfə gördüm. Həm də 4 saat müddətincə. Amma içimdəki, qəlbimdəki 4 illik aclığı, boşluğu doldurmaq üçün bu insana gerçəkdən həmin 4 saat yetdi...

2 il sonra isə Niyazi müəllimin ölüm xəbərini aldım. 42 yaşında dünyasını dəyişdi.

Oğlu 2, qızı 1 yaşında ikən...

***

Dünən Sənanla idim. Niyazı müəllimin oğlu ilə. Artıq onun 22 yaşı var.

5 aylıq cəhdlərdən sonra nəhayət Sənanın iş məsələsini həll edə bildim. Çox uzun minnət-xahişdən sonra...

Elə xoşbəxt idi ki... Qanad axtarırdı uçmağa. Sevincindən ağlayırdı..

Birdən sakit bir vəziyyət aldı. İki əlinin içi ilə yanağındakı yaşı sildi və qəfil sual verdi: "Müəllim niyə bu qədər canfəşanlıq elədin mənim üçün?"

Dedim, 20 il əvvəl atan da məni bax beləcə ağlatmışdı sevincdən.

Elşən Musayev

http://bizimyol.info/news/56694.html

Мехди · July 4, 2015

Niyazi müəllim kimi insanlar həyatda indi də var.

Könül, nə yaxşı ki bu mövzunu yazdın, çünki həyatı sevmək üçün səbəblərimiz çoxdur. Həyat gözəldir, bu gözəllik işığını yayan isə gözəl insanlardır.

umniy Nxcivanli · July 4, 2015

Oxudum...

Kövrəldim...

elvia · July 4, 2015

men de agladim.....sevindiyimden.. :rroza: :rroza: :rroza:

fikus elastica · July 4, 2015

30 manata! Aylardır cibində 1 manatı ...

20 il əvvəl 30 manat))

Bəs yaxşılıq elə at dəryaya,

Sağ əlin verdiyini sol əl bilməməlidi...

çox sentimental yazılıb, bəsit gəldi

Nesim · July 5, 2015

20 il əvvəl 30 manat))

Bəs yaxşılıq elə at dəryaya,

Sağ əlin verdiyini sol əl bilməməlidi...

çox sentimental yazılıb, bəsit gəldi

95-ci ilde neceye idi salvar?

fikus elastica · July 5, 2015

95-ci ilde neceye idi salvar?

5-6 min manata uşaq şalvarı almaq olardı.

o vaxt mənə bir yay ayyaqabısı almışdılar, satıcının söylədiyi qiymət hələ də qulağımdadı-üş min üş yüz)) bu ləhcəni birinci dəfə eşitdiyim üçün hələ atama niyə o cür danışır deyə sual da vermişdim)))