Köməyivizə Ehtiyacım Var

[LadyN]

Salam, iş orasındadir ki rus dilində balaca bir hekəyyə yazıb onu özüm azərbaycan dilinə təərcümə etdim. Mümkün daxilində səvhvləri düzəltməyə xaiş edirəm

--**-- -**-`

Yeni həyat

Saatlar ikiyə beş dəqiqə qalmağını göstərirdi. Qonşu pəncərələrindəki işıq artıq sönmüşdü. Caamat yatmağa hazırlaşırdıı. Artıq üç saat varıydı ki Südabə pəncərənin qabağında dayanıb tərpənmirdi. O sanki ifliç halına düşmüşdü, heç bir şey his etmirdi, qəlbində boşluq yaranmışdı. Bu gün o Ramizi dəfn etdi. Indi Südabə Ramizsiz həyat necə olacağını təsəvvür edə bilmirdi. Cəmi bir il ərzində keçirdtiyi ailə saadəti bir anın içində həyal kimi puç oldu.

Xəyalında xatirələr canlandı. Taksidə tasadüfi tanışlıq: Ramiz o zaman taksi sürürdü, Südabə isə həmin gün yaxın rəfiqəsinin ad günündən evə qaydırdı. Tasadüfən maşında qalmış mobil telefonu onların birdə görüşməyinə səbəb oldu. Səhərsi gün oğlan telefonu qaytarmaq üçün bir neçə saat evin qabağına dünənki sərnişini gözlədi. O vaxtan onlar ayrılmamıştılar. Ramiz həddən artıq ədəbli oğlan iydi: hər bir görüş zövglə iğılmış gül dəstəsiz keçmirdi. Hər iksinin boş vaxtı olanda onlar bir yerdə keçırdirdilər. Südabə üçün bazar günlərin biri unudulmaz qalır. Səhər tezdən Ramiz ona zəng edib hazır olmağını və özünlə xarici pasport götürməsini istədi. Nişanlısının “niyə”, “nə üçün” suallarına cavav vermədi.

Bir nçə saatdan sonra onlar artıq Moskva şəhərin küçələrini gəzirdilər. Moskvanı görmək Südabənin uşaqlıq arzusuidi. O öz arzusuna çatdı. əziz insanla birgə Qırmızı Meydanı gəzirdi. Bu inanılmazdır, yuxudur yoxsa gerçək. Axşama onlar Bakiya qayıtdılar... Südabə qəhərləndi. “Artıq o yoxdur”. Saatın əqrəbləri üçü göstərurdilər. Xatirələrdən ürəyi sıxlırdı. Başqa bir xoş hadisə yadına düşdü:. Artıq onlar evliydilər. Fevral səhərlərin birində Südabə oyanaraq öz qabağında çiyələklə dolu qab görüb. Sadəcə bir gün əvvəl o, bu dadlı qiləmeyvədən dadmaq istəməyini bildirdi. Hardan Ramiz soyuq qış vaxtında bu meyvəni.tapıb Südabə indiyə kimi bilmir.

“Sizin yoldaşıvız avtomobil qəzasında vəfat etdi”, - taniş olmayan kişi telefonun o biri tainda hökm kimi səsləndirdi. Ramiz artıq həyatda deyil. Həyat da öz mənasını itirirdi... Pəncərə. Pəncərəni açmaq lazımdır. Baş qicələndi, gözündə hər şey qaraldı...

- Sizin uşağıvız olacaq, üç ay yarılm, - Südabə özünə gələrək ağ xalatda olan qadının səsini eşidti. O necə yatağına düşdü və Tibbi Yardımın gəlməyindən Südabənin xəbəri olmamışdı.

***

Doğum evi. Təzə doğulmuş uşaqın çığırtısı.

- təbrik edirəm sizi. Sizin sağlam və gözəl uşağvız oldu, oğlandır.

Südabənin üzündən göz yaşı töküldü. Bu artıq sevinc göz yaşıidi.

Ramiz yenə mənim yanımdadır, o yeni bir hayatında qayıtdı

[MissLala]

Saatlar ikiyə beş dəqiqə qalmağını qalmışı göstərirdi. Qonşu pəncərələrindəki pəncərədəki işıq artıq sönmüşdü. Caamat Camaat yatmağa hazırlaşırdıı. Artıq üç saat varıydı olardı ki, Südabə pəncərənin qabağında qarşısında dayanıb tərpənmirdi. O, sanki ifliç iflic halına düşmüşdü, heç bir şey his hiss etmirdi, qəlbində boşluq yaranmışdı. Bu gün o, Ramizi dəfn etdi. İndi Südabə Ramizsiz həyatın necə olacağını təsəvvür edə bilmirdi. Cəmi bir il ərzində keçirdiyi ailə səadəti bir anın içində xəyal kimi puç oldu.

Xəyalında xatirələr canlandı. Taksidə təsadüfi tanışlıq: Ramiz o zaman taksi sürürdü, Südabə isə həmin gün yaxın rəfiqəsinin ad günündən evə qaydırdı. Təsadüfən maşında qalmış mobil telefonu onların birdə yenidən görüşməyinə səbəb oldu. Səhərsi gün oğlan telefonu qaytarmaq üçün bir neçə saat evin qabağında dünənki sərnişini gözlədi. O vaxtdan onlar ayrılmamışdılar. Ramiz həddən artıq ədəbli oğlan idi: hər bir görüş zövqlə yığılmış gül dəstəsi ilə keçirdi. Hər iksinin boş vaxtı olanda onlar zamanlarını bir yerdə keçırirdilər. Südabə üçün bazar günlərindən biri unudulmaz qaldı. Səhər tezdən Ramiz ona zəng edib hazır olmağını və özü ilə xarici pasport götürməsini istədi. Nişanlısının “niyə”, “nə üçün” suallarına cavab vermədi.

Bir neçə saatdan sonra onlar artıq Moskva şəhərinin küçələrini gəzirdilər. Moskvanı görmək Südabənin uşaqlıq arzusu idi. O, öz arzusuna çatdı. Əziz insanla birgə Qırmızı Meydanı gəzirdi. Bu inanılmazdır, yuxudur yoxsa gerçək?! Axşama onlar Bakıya qayıtdılar... Südabə qəhərləndi. “Artıq o yoxdur”. Saatın əqrəbləri üçü göstərirdi. Xatirələrdən ürəyi sıxıldı. Başqa bir xoş hadisə yadına düşdü: Artıq onlar evli idilər. Fevral səhərlərinin birində Südabə oyanaraq öz qabağında çiyələklə dolu qab görür. Sadəcə bir gün əvvəl o, bu dadlı qiləmeyvədən dadmaq istəyini bildirdi. Ramiz soyuq qış vaxtında bu meyvəni hardan tapıb? Südabə indiyə kimi bilmir.

“Sizin yoldaşıvız avtomobil qəzasında vəfat etdi”, - taniş olmayan kişi telefonun o biri tayında hökm kimi səsləndirdi. Ramiz artıq həyatda deyil. Həyat da öz mənasını itirirdi... Pəncərə. Pəncərəni açmaq lazımdır. Başı gicəlləndi, gözündə hər şey qaraldı...

- Sizin uşağıvız olacaq üç ay yarıma, - Südabə özünə gələrək ağ xalatda olan qadının səsini eşidti. Südabə necə yatağa düşdüyündən, tibbi yardımın gəlməyindən xəbəri olmamışdı.

***

Doğum evi. Təzə doğulmuş uşağın çığırtısı.

- Təbrik edirəm sizi. Sizin sağlam və gözəl uşağıvız oldu, oğlandır.

Südabənin üzündən göz yaşı töküldü. Bu artıq sevinc göz yaşı idi.

Ramiz yenə mənim yanımdadır!.. O, yeni bir həyat ilə qayıtdı...

Edited July 2, 2012 by MissLala

[MissLala]

Kiminsə də vaxtı varsa mənim düzəltdiyimi düzəldər))) tələsərək oxudum işlə əlaqəli olaraq)))

Edited July 2, 2012 by MissLala

[Dark Lady]

İcazənizlə elə mətnin özündə korrektə edirəm

Salam, iş orasındadir ki rus dilində balaca bir hekayə yazıb onu özüm Azərbaycan dilinə təərcümə etdim. Mümkün İmkan daxilində səvhvləri düzəltməyi xahiş edirəm

--**-- -**-`

Yeni həyat

Saatlar ikiyə beş dəqiqə qalmağını göstərirdi. Qonşu pəncərələrindəki işıq artıq sönmüşdü. Caamat camaat yatmağa hazırlaşırdı. Artıq üç saat varıydı ki Südabə pəncərənin qabağında dayanıb tərpənmirdi. O sanki iflic halına düşmüşdü, heç bir şey hiss etmirdi, qəlbində boşluq yaranmışdı. Bu gün o Ramizi dəfn etdi. Indi Südabə Ramizsiz həyatın necə olacağını təsəvvür edə bilmirdi. Cəmi bir il ərzində keçirtdiyi ailə saadəti bir anın içində xəyal kimi puç oldu.

Xəyalında xatirələr canlandı. Taksidə tasadüfi tanışlıq: Ramiz o zaman taksi sürürdü, Südabə isə həmin gün yaxın rəfiqəsinin ad günündən evə qaydırdı. Tasadüfən maşında qalmış mobil telefonu onların bir də görüşməyinə səbəb oldu. Səhərisi (ertəsi gün ifadəsi daha doğru olardı) gün oğlan telefonu qaytarmaq üçün bir neçə saat evin qabağında dünənki sərnişini gözlədi. O vaxtdan onlar ayrılmamışdılar. Ramiz həddən artıq ədəbli oğlan idi: hər bir görüş zövglə yığılmış gül dəstəsiz keçmirdi. Hər iksinin boş vaxtı olanda onlar bir yerdə keçırdirdilər. Südabə üçün bazar günlərinin biri unudulmaz qalır. Səhər tezdən Ramiz ona zəng edib hazır olmağını və özünlə xarici pasport götürməsini istədi. Nişanlısının “niyə?”, “nə üçün?” suallarına cavab vermədi.

Bir neçə saatdan sonra onlar artıq Moskva şəhərinin küçələrini gəzirdilər. Moskvanı görmək Südabənin uşaqlıq arzusu idi. O öz arzusuna çatdı. əziz insanla birgə Qırmızı Meydanı gəzirdi. Bu inanılmazdır, yuxudur yoxsa gerçək? Axşama onlar Bakiya qayıtdılar... Südabə qəhərləndi. “Artıq o yoxdur”. Saatın əqrəbləri üçü göstərirdi. Xatirələrdən ürəyi sıxlırdı. Başqa bir xoş hadisə yadına düşdü:. Artıq onlar evliydilər. Fevral səhərlərinin birində Südabə oyanaraq öz qabağında çiyələklə dolu qab görüb. Sadəcə bir gün əvvəl o, bu dadlı giləmeyvədən dadmaq istəməyini bildirdi istədiyini bildirmişdi. Hardan Ramiz soyuq qış vaxtında bu meyvəni tapıb? Südabə indiyə kimi bilmir.

“Sizin yoldaşınız avtomobil qəzasında vəfat etdi”, - taniş olmayan kişi telefonun o biri tayında hökm kimi səsləndirdi.(cümlə ümumiyyətlə düzgün qurulmayıb, anlaşılmazdır) Ramiz artıq həyatda deyil. Həyat da öz mənasını itirirdi... Pəncərə. Pəncərəni açmaq lazımdır. Başı qicələndi gicəlləndi, gözündə hər şey qaraldı...

- Sizin uşağınız olacaq, üç ay yarılm, - Südabə özünə gələrək ağ xalatda olan qadının səsini eşitdi. O necə yatağına düşdü və Tibbi Yardımın gəlməyindən Südabənin xəbəri olmamışdı.

***

Doğum evi. Təzə doğulmuş uşaqın çığırtısı.

- təbrik edirəm sizi. Sizin sağlam və gözəl uşağınız oldu, oğlandır.

Südabənin üzündən göz yaşı töküldü. Bu artıq sevinc göz yaşı idi.

Ramiz yenə mənim yanımdadır, o yeni bir hayatında qayıtdı

Məndən inciməyin, amma bir halda ki kömək istəmisiniz, deməliyəm. Mətndə çox sayda düzgün qurulmamış cümlələr, yanlış fikirlər, yerinə düşməmiş ifadələr var. Korrektədən əlavə güclü redaktəyə ehtiyac var. Uğurlar.

Edited July 2, 2012 by Dark Lady

[Dark Lady]

P.S.Mən sadəcə qrammatik səhvləri düzəltdim. Fikirləri dəyişməyə, yəni redaktəyə icazəm olmadığı üçün bununla kifayətləndim.

[Lady72]

redfaksiya etmek isteseniz tewekkurum artacaq

[Zarnigar Majnunova]

Saatın əqrəbləri ikiyə beş dəqiqə qalmışı göstərirdi. Qonşu pəncərələrdəki işıqlar artıq sönmüşdü. Hamı yatmağa hazırlaşırdıı. Artıq üç saata yaxın idi ki, Südabə pəncərənin qabağında dayanıb tərpənmirdi. O, sanki ifliç olmuşdu: heç bir şey his etmirdi... Qəlbində boşluq yaranmışdı. Bu gün o Ramizi dəfn etmişdi. Indi Südabə Ramizsiz həyatın necə olacağını təsəvvür edə bilmirdi. Cəmi bir il ərzində sürən ailə səadəti bir anın içində xəyal kimi puç oldu.

Xəyalında xatirələr canlandı. Taksidə tasadüfi tanışlıq: Ramiz o zaman taksi sürürdü, Südabə isə həmin gün yaxın rəfiqəsinin ad günündən evə qaydırdı. Təsadüfən maşında qalmış mobil telefonu onların bir də görüşməyinə səbəb oldu. Səhəri gün oğlan telefonu qaytarmaq üçün bir neçə saat evin qabağına dünənki sərnişini gözlədi. O vaxtdan onlar ayrılmamışdılar. Ramiz həddən artıq ədəbli oğlan idi: hər bir görüşə zövglə yığılmış gül dəstə olmadan keçmirdi. Hər iksinin boş vaxtı olanda onlar bir yerdə keçirirdilər. Südabə üçün bazar günlərindən biri unudulmaz olur. Səhər tezdən Ramiz ona zəng edib hazır olmağını və özü ilə xarici pasport götürməsini istədi. Nişanlısının “niyə?”, “nə üçün?” suallarına cavab Ramiz vermədi.

Bir neçə saatdan sonra onlar artıq Moskva şəhərin küçələrini gəzirdilər. Moskvanı görmək Südabənin uşaqlıq arzusu idi. O öz arzusuna çatdı: əziz insanla birgə Qırmızı Meydanı gəzirdi. Bu inanılmazdır... Yuxudur, yoxsa gerçək? Axşama onlar Bakıya qayıtdılar... Südabə qəhərləndi. “Artıq o yoxdur”. Saatın əqrəbləri üçü göstərirdilər. Xatirələrdən ürəyi sıxılırdı. Başqa bir xoş hadisə yadına düşdü... Artıq onlar evliydilər. Fevral səhərlərin birində Südabə oyanaraq öz qabağında çiyələklə dolu qab görüb. Sadəcə bir gün əvvəl o, bu dadlı giləmeyvədən dadmaq istədiyini bildirmişdi. Hardan Ramiz soyuq qış vaxtında bu meyvəni tapmışdı, Südabə indiyə kimi bilmir.

“Sizin yoldaşınız avtomobil qəzasında vəfat etdi”, - taniş olmayan kişi telefonun o biri tərəfində hökm kimi səsləndirdi. Ramiz artıq həyatda deyil. Həyat da öz mənasını itirirdi... Pəncərə... Pəncərəni açmaq lazımdır. Südabənin başı gicələndi, gözündə hər şey qaraldı...

- Sizin uşağınız olacaq. üç ay yarım, - Südabə özünə gələrək, ağ xalatda olan qadının səsini eşidti. Südabənin necə yatağına düşməyindən və Tibbi Yardımının gəlməyindən xəbəri olmamışdı.

Doğum evi. Təzə doğulmuş uşağın çığırtısı.

- Təbrik edirəm sizi. Sizin sağlam və gözəl övladınız oldu. Oğlandır.

Südabənin üzündən göz yaşı töküldü. Bu, artıq sevinc göz yaşı idi.

Ramiz yenə mənim yanımdadır. O yeni bir həyatla qayıtdı

[espanola]

Yeni həyat

Saatlar ikiyə beş dəqiqə qalmağını göstərirdi. Qonşu pəncərələrindəki işıq artıq sönmüşdü. Caamat yatmağa hazırlaşırdıı. Artıq üç saat varıydı ki Südabə pəncərənin qabağında dayanıb tərpənmirdi. O sanki ifliç halına düşmüşdü, heç bir şey his etmirdi, qəlbində boşluq yaranmışdı. Bu gün o Ramizi dəfn etdi. Indi Südabə Ramizsiz həyat necə olacağını təsəvvür edə bilmirdi. Cəmi bir il ərzində keçirdtiyi ailə saadəti bir anın içində həyal kimi puç oldu.

Xəyalında xatirələr canlandı. Taksidə tasadüfi tanışlıq: Ramiz o zaman taksi sürürdü, Südabə isə həmin gün yaxın rəfiqəsinin ad günündən evə qaydırdı. Tasadüfən maşında qalmış mobil telefonu onların birdə görüşməyinə səbəb oldu. Səhərsi gün oğlan telefonu qaytarmaq üçün bir neçə saat evin qabağına dünənki sərnişini gözlədi. O vaxtan onlar ayrılmamıştılar. Ramiz həddən artıq ədəbli oğlan iydi: hər bir görüş zövglə iğılmış gül dəstəsiz keçmirdi. Hər iksinin boş vaxtı olanda onlar bir yerdə keçırdirdilər. Südabə üçün bazar günlərin biri unudulmaz qalır. Səhər tezdən Ramiz ona zəng edib hazır olmağını və özünlə xarici pasport götürməsini istədi. Nişanlısının “niyə”, “nə üçün” suallarına cavav vermədi.

Bir nçə saatdan sonra onlar artıq Moskva şəhərin küçələrini gəzirdilər. Moskvanı görmək Südabənin uşaqlıq arzusuidi. O öz arzusuna çatdı. əziz insanla birgə Qırmızı Meydanı gəzirdi. Bu inanılmazdır, yuxudur yoxsa gerçək. Axşama onlar Bakiya qayıtdılar... Südabə qəhərləndi. “Artıq o yoxdur”. Saatın əqrəbləri üçü göstərurdilər. Xatirələrdən ürəyi sıxlırdı. Başqa bir xoş hadisə yadına düşdü:. Artıq onlar evliydilər. Fevral səhərlərin birində Südabə oyanaraq öz qabağında çiyələklə dolu qab görüb. Sadəcə bir gün əvvəl o, bu dadlı qiləmeyvədən dadmaq istəməyini bildirdi. Hardan Ramiz soyuq qış vaxtında bu meyvəni.tapıb Südabə indiyə kimi bilmir.

“Sizin yoldaşıvız avtomobil qəzasında vəfat etdi”, - taniş olmayan kişi telefonun o biri tainda hökm kimi səsləndirdi. Ramiz artıq həyatda deyil. Həyat da öz mənasını itirirdi... Pəncərə. Pəncərəni açmaq lazımdır. Baş qicələndi, gözündə hər şey qaraldı...

- Sizin uşağıvız olacaq, üç ay yarılm, - Südabə özünə gələrək ağ xalatda olan qadının səsini eşidti. O necə yatağına düşdü və Tibbi Yardımın gəlməyindən Südabənin xəbəri olmamışdı.

***

Doğum evi. Təzə doğulmuş uşaqın çığırtısı.

- təbrik edirəm sizi. Sizin sağlam və gözəl uşağvız oldu, oğlandır.

Südabənin üzündən göz yaşı töküldü. Bu artıq sevinc göz yaşıidi.

Ramiz yenə mənim yanımdadır, o yeni bir hayatında qayıtdı - xanim, ne orfoqrafiya? burada bir dene de olsun duzgun uzlasmis feil yoxdur. Uslubiyyat sıfır. Mena yoxdur, esas mesele problem qoyulmayib... Hekaye yazmaq ucun ya istedad, ya da ki, savad lazimdir. Birincisinin olmadiqi melumdur....

[LadyN]

hamıya minətdaram çox saqolun